Poprawienie krążenia

Masaż. Wykonaj masaż nóg z zastosowaniem olejku aromatycznego przy­gotowanego z 2 łyżek stołowych oleju sojowego i 3 kropli olejku z kiełków pszenicy z dodatkiem olejków różanego, cytrynowego i cyprysowego, każdego po 2 krople. Zaaplikuj olejek na nogi. Rozpocznij masaż od stóp przesuwając dłonie powoli ku górze aż do ud – ugniataj delikatnie palcami. Naciśnij kciukiem kostki obu stóp od strony wewnętrznej nogi, a następnie skieruj nacisk w stronę tylnej części ud. Obie te metody poprawiają krążenie. Nacisk na kostkę powinien też pomóc w usunięciu zatrzymanych płynów.

Hemoroidy

Masaż. Zmieszaj 3 krople olejku z geranium z łyżką stołową oleju ro­ślinnego i masuj okolice odbytu w miejscach wystąpienia objawów.

Nudności

Masaż. Przygotuj mieszaninę złożoną z 4 kropli olejku różanego z 2 łyżeczkami oleju roślinnego i wmasuj ją w splot słoneczny.

By osiągnąć efekty zdrowotne, aromaterapeuta wykorzystuje zmysł powonienia w połączeniu z leczniczym działaniem roślinnych olejków aromatycznych. Fizjologiczny i emocjonalny efekt aromaterapii polega na stymulacji umysłu i ciała. U kobiet ciężarnych można w ten sposób złagodzić wiele dolegliwości – od porannych nudności do zaburzeń krą­żenia.

Efekty leczenia powinny być zauważalne natychmiast. Gdy stan zdrowia zacznie się poprawiać, nie ma potrzeby kontynuowania terapii. Jednakże po odtworzeniu równowagi energetycznej można włączyć niektóre metody do codziennego harmonogramu zajęć jako leczenie profilaktyczne.

Przeciwwskazania: W pierwszych sześciu miesiącach ciąży należy unikać olejków aromatycznych wywołujących miesiączkę. Należą do nich olejek z szałwii, rozmarynu i melisy.

Złagodzenie porannych dolegliwości (kurcze, nudności, wymioty)

• P 5 (meridian osierdzia): punkt ten można znaleźć na przedramio­nach, w odległości równej szerokości czterech palców nad środkiem wewnętrznej fałdy nadgarstka, pomiędzy dwoma ścięgnami.
• P 6 (meridian osierdzia): punkt znajduje się na przedramieniu, w od­ległości równej szerokości trzech palców od górnej fałdy nadgarstka, pomiędzy dwoma ścięgnami.
• St 36 (meridian żołądka): punkt zlokalizowany jest na łydce, w odległo­ści równej szerokości czterech palców pod dolną krawędzią rzepki i szerokości jednego palca na zewnątrz kości piszczelowej. Znajduje się on na mięśniu, który porusza się podczas zginania stopy.

Dolegliwości piersi

• CV 17 (meridian głównego regulatora przedniego): punkt ten znajduje się na środku mostka, na poziomie czwartej przestrzeni międzyże­browej.
• St 18 (meridian żołądka): punkt znajdziemy w piątej przestrzeni mię­dzyżebrowej, jedno żebro pod brodawką sutkową.
• St 34 (meridian żołądka): punkt zlokalizowany jest w odległości mniej więcej pięciu centymetrów nad zewnętrzną górną krawędzią rzepki.
• P 6 (meridian osierdzia): punkt ten można znaleźć na przedramieniu, w odległości równej szerokości trzech palców od górnej fałdy nadgar­stka, pomiędzy dwoma ścięgnami.

Zgaga i niestrawność

• St 43 (meridian żołądka): punkt znajduje się na wierzchniej stronie stopy w zagłębieniu pomiędzy drugim i trzecim palcem – w miejscu, gdzie zbiegają się dwie kości.

Hemoroidy

• GV 20 (meridian głównego regulatora tylnego): punkt zlokalizowany jest na środku wierzchołka głowy na linii uszu.
• B 57 (meridian pęcherza moczowego): punkt znajdziemy bezpośrednio pod mięśniem łydki.

Energetyczne terapie Wschodu mogą znacznie złagodzić wiele dolegli­wości towarzyszących ciąży. Pewne zakłócenia funkcjonowania organi­zmu mogą powstać wówczas, gdy energia w meridianach ciała zostanie zablokowana lub zostanie odwrócony jej przepływ, co niejednokrotnie powoduje zaburzenia równowagi energetycznej w innych częściach ciała. Istnieje wiele form stosowania akupresury i akupunktury, z których każda zmierza do odpowiedniego ukierunkowania przepływu energii.

Niżej opisano różne sposoby aplikowania akupresury jako remedium na powszechnie występujące podczas ciąży dolegliwości. Jeżeli nie ma innych zaleceń, należy zdecydowanie naciskać każdy punkt akupresuro­wy przez 2-3 minuty lub do chwili odczucia ulgi.

Mimo że akupresura jest łagodnym i bezpiecznym sposobem lecze­nia, musimy pamiętać o zachowaniu pewnych środków ostrożności. Podczas ciąży nigdy nie należy stosować akupresury do leczenia innych dolegliwości ani naciskać żadnych innych punktów oprócz niżej wskaza­nych. Istnieje bowiem pewna liczba punktów, których nie wolno stymu­lować w czasie ciąży. Niektórzy akupunkturzyści odkładają leczenie ko­biet ciężarnych do drugiego trymestru, twierdząc, że zanim podejmie się próbę zmiany kierunku przepływu energii, należy poczekać, aż ustali się energia płodu. Pomimo tych zastrzeżeń akupunktura jest metodą ogól­nie zalecaną w czasie całej ciąży. Przynosi ulgę przy takich dolegliwo­ściach, jak: poranne nudności, bóle brzucha, obrzęki, plamienie po­chwowe, bóle krzyża i częste oddawanie moczu. Kobieta ciężarna powin­na bezwzględnie poinformować osobę aplikującą jej akupunkturę, że jest w ciąży! Akupresura lub akupunktura nie mogą zastępo­wać standardowej opieki lekarskiej nad ciężarną.

Ciąża jest niezwykłym okresem w życiu kobiety. W jej organizmie zachodzą skomplikowane przemiany metaboliczne.

Pierwsze objawy ciąży to zatrzymanie miesiączki i zmiany w pier­siach, na przykład ich obrzmienie lub ściemnienie brodawek sutkowych.

Jeśli podejrzewasz, że jesteś w ciąży, powinnaś bezzwłocznie wyko­nać test ciążowy; w razie pozytywnego wyniku należy obliczyć termin porodu (do daty ostatniej miesiączki dodaje się czterdzieści tygodni).

Przez kolejnych dziewięć miesięcy w organizmie kobiety dokonują się ogromne zmiany hormonalne niezbędne do rozwoju płodu. Orga­nizm podwaja, a czasem potraja liczbę niektórych hormonów, wy­twarzając ponadto dwa dodatkowe – progesteron i gonadotropinę. Ma­cica podlega gwałtownym zmianom, powiększając się od rozmiaru gruszki w pierwszym miesiącu ciąży do wielkości siedmio-, ośmiokrotnie większej w tygodniach poprzedzających poród. Kości i więzadła rozluźniają się poszerzając obszar miednicy na tyle, by mogło urodzić się dziecko.

W organizmie zachodzi również wiele zmian metabolicznych. Wszyst­kie tkanki wytwarzają więcej białka, zwiększa się poziom cholesterolu we krwi, z pożywienia absorbowana jest większa ilość wapnia, fosforu, po­tasu, żelaza i wielu innych składników odżywczych. Zmiany te rozpoczy­nają się już w pierwszym miesiącu ciąży, gdy płód znajduje się w począt­kowym stadium rozwoju. Do końca pierwszego miesiąca ma kształt „ogona” uformowanego z rdzenia kręgowego – jednakże można już do­strzec zaczątki głowy i szyi, zaczyna bić serce i krążyć krew.

Do końca drugiego miesiąca wykształcają się: układ kostny, kanał kręgowy, kończyny, narządy oraz mięśnie i kości. W trzecim miesiącu można już określić płeć dziecka.

Następnie rozwijają się wątroba i nerki, które natychmiast podejmują swoje funkcje. Płód, kurcząc gwałtownie mięśnie, zaczyna się poruszać, mimo że jego ruchy jeszcze przez następny miesiąc mogą być niewyczu­walne. Ruchy płodu zwykle są oznaką jego zdrowia, jeżeli jednak matka ich nie odczuwa, nie ma powodu do paniki – często się zdarza, że są nierozpoznawalne.

Płód oddycha tlenem dostarczanym przez łożysko tworzące się w trze­cim miesiącu ciąży. Łożysko ochrania płód i dostarcza mu niezbędne składniki odżywcze.

Podczas gdy płód doskonale się rozwija, korzystając w pełni z wielu różnorodnych procesów metabolicznych zachodzących w ciele matki, organizm kobiety jest coraz bardziej wyczerpany, szczególnie w pierw­szych ośmiu – dziesięciu tygodniach. W pierwszym trymestrze ciąży oprócz zmęczenia pojawiają się inne jeszcze dolegliwości. W miarę rozszerzania się macicy, zwiększa się nacisk na pęcherz, co po­woduje konieczność częstszego oddawania moczu. Wywołuje to cza­sem infekcje pęcherza i pochwy, a leki mogą szkodzić płodowi. Zaleca się zatem korzystanie z bezpiecznych i skutecznych terapii natural­nych.

W pierwszym trymestrze ciąży produkowany jest hormon gonadotropiny, będący w tym okresie przyczyną mdłości i wymiotów, nazywanych „porannymi nudnościami” (które mogą pojawiać się także wieczorem i w ciągu dnia). W drugim miesiącu tego trymestru organizm kobiety wytwarza ponadto prolaktyny, które stymulują piersi, przygotowując je do karmienia niemowlęcia – często stają się obolałe, guzowate, twardnie­ją. Wzrost poziomu hormonów może być też przyczyną innych objawów. Czasem zmienia się wygląd skóry – może nasilić się pigmentacja, bywa, że pojawiają się pieprzyła i czerwone plamy w kształcie pajęczyn. Hor­mony mogą również wywołać lub nasilić wrażliwość na słońce, dlatego kobiety o jasnej karnacji, podatne na oparzenia słoneczne, powinny unikać nadmiernego wystawiania się na jego działanie. Natomiast kobie­ty o bardzo śniadej cerze mogą sobie pozwolić na większą dawkę promie­ni słonecznych. Ponieważ hormony stymulują błony śluzowe nosa i gło­wy, w tym okresie przeważnie zaczynają się problemy z zatokami, które mogą utrzymywać się do końca ciąży. Wraz ze zmianą poziomu hormo­nów kobieta ciężarna staje się rozdrażniona i nadpobudliwa. W miarę jednak jak organizm zaczyna się dostrajać do ogromnych zmian pierw­szego trymestru, zmęczenie ustępuje, mijają nudności i bolesność piersi, pozostałe objawy stają się mniej dokuczliwe, co w rezultacie prowadzi do stanu równowagi emocjonalnej i dobrego samopoczucia, charakterysty­cznych dla drugiego trymestru ciąży.

W tym okresie wiele kobiet zaczyna odczuwać radość z powodu macierzyństwa. Zwiększa się ilość płynu owodniowego; czasem odbywa się to gwałtownie, najczęściej w czwartym miesiącu ciąży. U kobiety, która przeszła kilka porodów, przeważnie wcześniej ciąża jest widoczna, ponieważ wewnętrzne ścianki brzucha są bardziej rozciągnięte. Również w tym okresie mogą wystąpić pierwsze skurcze macicy, trwające już do końca ciąży. Płód przez cały ten czas intensywnie się rozwija.

W czwartym miesiącu można wyczuć bicie serca płodu – czasem dwukrotnie szybsze niż u dorosłego człowieka. Po raz pierwszy kobieta może poczuć ruchy dziecka – na początku bardzo niewyraźne, później łatwo rozpoznawalne.

W piątym miesiącu długość płodu wynosi około 25 centymetrów, a waży on prawie ćwierć kilograma. Rysy twarzy dziecka są w pełni wykształcone, skóra jeszcze pomarszczona – stopniowo, w miarę nara­stania tkanki tłuszczowej, będzie się wygładzać. Całe ciało okrywa i chroni specjalna substancja, podobna w konsystencji do twarogu. Mat­ka może już wyczuć niektóre części ciała dziecka. W szóstym miesiącu ciąży skóra płodu, dotychczas błyszcząca i jaskrawoczerwona, pokrywa się meszkiem.

W ciągu ostatniego trymestru znaczny przyrost wagi kobiety ciężarnej jest powodem wielu przykrych dolegliwości. Wzrost wagi u większości kobiet wynosi od 5 do 25 kilogramów. Średni przyrost ciężaru ciała wynosi odpowiednio: 1-10 kg w pierwszym trymestrze, 4,5 kg w drugim i 5 kg w trzecim. Około półtora kilograma przyrostu wagi ciała wiąże się z zatrzymaniem płynów, przede wszystkim w tkance twarzy i palców. Wynika to ze wzmożonej pracy układu krążenia – organizm matki musi dostarczyć płodowi podstawowe składniki odżywcze i odprowadzić zbęd­ne produkty przemiany materii. W wyniku zmian hormonalnych, powo­dujących rozluźnienie okrężnicy, ciężarne cierpią niejednokrotnie na obstrukcje wywołane naciskiem macicy na jelita. Często też na piersiach, brzuchu i pośladkach pojawiają się szerokie, białe lub brązowe rozstępy skórne. Po porodzie na ogół znikają.

Zmiany hormonalne mają też wpływ na cerę; na twarzy mogą wystą­pić ciemne, brązowawe plamy, które przeważnie ustępują kilka miesięcy po porodzie.

Zmniejszona ilość wapnia w organizmie powoduje skurcze mięśni, szczególnie nóg. Często też pojawiają się obrzęki kończyn dolnych, szczególnie w okolicy kostek, które nie są spowodowane zatrzymaniem płynów, lecz zwiększonym naciskiem maci­cy na żyły doprowadzające krew do nóg. Nacisk macicy może być też przyczyną powstania żylaków, obrzmienia żył nóg oraz hemoroidów – wskutek nacisku na żyły odbytu. Jeśli obrzękom towarzyszy wysokie ciśnienie krwi, bóle głowy i/lub zaburzenia widzenia, objawy te mogą być oznaką toksemii – rzadko występującego, lecz poważnego powikłania ciążowego.

Powiększenie się macicy wpływa na wiele innych funkcji ciała. Mniej­sza objętość płuc ogranicza możliwość ich rozszerzania się, co przy dodatkowym zapotrzebowaniu na tlen oznacza konieczność przyspiesze­nia oddechu. Niektóre kobiety doświadczają w tym okresie zawrotów głowy w wyniku obniżonego ciśnienia krwi, spowodowanego naciskiem macicy na naczynia krwionośne. Często ciężarna stara się zrównoważyć zwiększony ciężar macicy odchylając ciało do tyłu (zwłaszcza w ostatnim miesiącu ciąży), co z kolei bywa powodem bólu pleców.